-
1 godzić w czyjś honor
оскорбля́ть чьё-л. досто́инство -
2 godzić
глаг.• гармонировать• мирить• помирить• примирить• примирять• согласовывать* * *godz|ić\godzićę, gódź, \godzićony несов. 1. мирить;2. совмещать, сочетать;\godzić pracę z nauką совмещать работу с учёбой;
3. ист. нанимать, договариваться;\godzić do roboty нанимать на работу;
4. метить, целиться;to \godzići w nas это направлено против нас;
● \godzić w czyjś honor оскорблять чьё-л. достоинство;\godzić na czyjeś życie покушаться на чью-л. жизнь+1. jednać 2. łączyć 3. najmować 4. celować, mierzyć
* * *godzę, gódź, godzony несов.1) мири́ть2) совмеща́ть, сочета́тьgodzić pracę z nauką — совмеща́ть рабо́ту с учёбой
3) уст. нанима́ть, догова́риватьсяgodzić do roboty — нанима́ть на рабо́ту
4) ме́тить, це́литьсяto godzi w nas — э́то напра́влено про́тив нас
•- godzić na czyjeś życieSyn: -
3 godzić
1. (godzę, godzisz); imp gódź; perf po-; vt( doprowadzać do zgody) to reconcile2. vigodzić w czyjeś prawa/interesy — to threaten sb's rights/interests
* * *ipf.1. (= jednać) reconcile.2. (= łączyć) reconcile, square ( coś z czymś sth with sth); godzić pracę z nauką reconcile work and study; godzić ogień z wodą reconcile two opposites.3. (= celować) aim (w kogoś/coś at sb/sth) ( z czegoś with sth).4. (= trafiać, uderzać) hit, strike (w kogoś/coś sb/sth); godzić na czyjeś życie threaten sb's life; godzić w czyjś honor be an insult l. affront to sb, insult l. affront sb.5. przest. (= najmować) hire, take on (do kogoś/czegoś to work for sb/do sth).ipf.1. (= jednać się) be l. become reconciled ( z kimś with sb).2. (= zgadzać się) agree ( na coś to sth) ( z czymś with sth); godzić się na ciężkie warunki accept difficult conditions; godzić się z czymś come to terms with sth; godzić się z losem be resigned to one's fate.4. przest. (= najmować się) hire on ( do czegoś as sb l. to do sth).5. lit. (= wypada, należy, wolno, trzeba) be suitable l. proper l. fit(ting); to się nie godzi it is unseemly, it it not proper.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > godzić
См. также в других словарях:
godzić — ndk VIa, godzićdzę, godzićdzisz, gódź, godzićdził, godzićdzony 1. «doprowadzać do porozumienia, do zgody; jednać» Godzić skłóconych, zwaśnionych. 2. «łączyć coś z czymś; przyjmować, stosować dwie różne rzeczy, sprawy» Godzić pracę z rozrywką.… … Słownik języka polskiego
honor — m IV, D. u, Ms. honororze 1. blm «poczucie godności osobistej, dobre imię; cześć» Plamić honor. Godzić w czyjś honor. ∆ Słowo honoru «formuła wypowiadana przy uroczystym zaręczeniu własnym dobrym imieniem» ◊ Punkt honoru «to, co ma rozstrzygnąć o … Słownik języka polskiego
nastawać — ndk IX, nastawaćstaję, nastawaćstajesz, nastawaćwaj, nastawaćwał 1. forma ndk czas. nastać (p.) 2. «domagać się czegoś usilnie, natarczywie, upierać się przy czymś, upominać się z naciskiem o coś; nalegać» Nastawać na syna, aby podjął pracę. 3.… … Słownik języka polskiego
